'Gezellig hoor dat je even langskomt!' Nu ik weer lekker bij de patiënten langs kan gaan voor de farmaceutische anamnese, hoor ik dat steeds vaker. En zoals het hoort in een dorp... het nieuws verspreidt zich snel.
De wat oudere patiënten bellen op naar de huisartsenpraktijk om te vragen of ze ook eens zo'n medicatiegesprek mogen. Want het meisje van de apotheek komt dan toch bij je thuis? Ja klopt hoor... het klinkt een beetje denigrerend, maar komt toch uit een goed hart. Toch probeer ik de patiënten wel altijd iets te vertellen over mijn functie, en wat mijn toegevoegde waarde is als farmaceutisch consulent.
Tijdens het gesprek bij de patiënten krijg ik een goed beeld van hoe de medicatie thuis is georganiseerd. En hoe ze omgaan met veranderingen in medicatie. Lukt het nog steeds allemaal met innemen, en wordt er wel eens wat vergeten? De praatjes over de kinderen en kleinkinderen kan ik niet altijd tegenhouden, ook al probeer ik wel van te voren te zeggen hoeveel tijd we hebben voor het gesprek. Maarja, voor veel patiënten ben ik vaak de enige (naast de thuiszorg, die ook geen tijd heeft) die ze op een dag spreken. Dus soms moet het ook maar even.
Bijna altijd kunnen we de medicatie makkelijker/ beter maken voor ze. Al is het maar het aantal innamemomenten verminderen. Maar dat het lukt om het overzicht weer aan hen terug te geven, blijft toch wel het allerbelangrijkst!
Reactie plaatsen
Reacties